Saturday, February 21, 2009

DiSConNeCted

Hindi man lang pumasok sa isip ko ang mangarap. Libre na nga lang at walang bayad. Mag-iisip ng kakaiba ng higit sa kakayanan.

Kay rami na ding nilikha ng mga manunulat ang nagpasaksi sa sanlibutan na lahat ay imposible. Mangarap ka, sa tulong ng genie sa lampara, pwede ka ring humiling sa mga fairies, kung gusto mong may kapalit... sa politiko...

Ako ang taong walang kaambisyun ambisyon. Nakukuntento na sa pagkain ng sampalok at paghithit ng sigarilyo araw araw. Buo na ang araw kung magawa ko ito. Walang disposisyon... walang kinabukasan. Rebelde ako, ang kalaban sarili... Ayaw kong mangarap dahil uutuin ko lang naman ang ako. Natatakot sa kakalabasan ng pagiging ambisyoso. Hindi pa man ramdam ang epekto, siguradong iiwas sa kinabukasang hambalos sa pagkatao.

Mangarap ka at abutin mo... Kung kaduwagan ang mamamalagi sa loob, pagsisihan mo ito habang buhay. Maraming pagpipilian... maraming paraan... maraming magiging bunga... makakabuti man o sa kabaligtaran. Ikaw ang kapitan ng iyong barko... ikaw din ang tagalayag, navigator, mga alipin... ikaw ang kabuuan ng iyong tadhana... ikaw ang iyong tadhana... ang mga naniniwala na ang tadhana ay naayon sa guhit ng Diyos... Mga hangal!!!

Mangarap ka para iguhit ang sariling tadhana. Ikaw ang makapagsasabi na iba ka sa nakararami. Hindi mo dapat ibase lahat sa kahangalan at pangkalahatang kamangmangan tungkol sa katotohanan na sinasabi ng relihiyon mo. Maaring mahalaga nga ito sa buhay ng tao pero hindi nito madidiktahan ang patutunguan mo.

Friday, February 20, 2009

Violable

(http://greenpinoy.com)


If you have ten thousand regulations you destroy all respect for the law.
-Winston Churchill

Noong unang panahon daw, kung saan dalawang libong taon pa bago ipanganak si Kristo. Naisipan ng mga Sumer, unang sibilisasyon na naisulat sa kasaysayan ng tao ang gumawa ng lupon ng mga batas. Pero hindi tulad ng kongreso natin ngayon na inaabot ng 2 taon bago maipasa ang simpleng batas... at mas inuuna pa ang magpacute kaysa gumawa ng House Bill... mas aatupagin pa ang pagpapapogi... ahem!!

Ang mga Sumer sa pamumuno ng magaling na si UrNamu... nalimbag ang unang nasusulat na batas... ang "Code of Urnamu".

Pagkatapos ng daang taong pamamalagi ng sibilisasyong Sumer... Hindi naglaon bumagsak din sila sa kamay ng mga Assyrians at ilang grupo na nakakahigit sa kanilang sibilisasyon... Sa walang habas na pag atake ng mga Assyrians sa mga Sumers. Bumagsak din sila sa kamay nito at napunta ang Mesopotamia sa kamay ng mga Warlike na ASSYRIANS...Mesopotamia(Lugar na kung saan nanunuluyan ang mga SUMERS)

Tulad ng lahat ng bagay sa daigdig... hindi habang buhay ang kalakasan ng isang grupo at nasakop din sila ng mga BaByLoNianS... Hindi tulad ng mga Assyrians na ANARCHY nanabubuhay sa DIGMAAN, PATAYAN, at walang batas na umiiral... ang mga BABYLONIANS ay hindi ganoon.

Buti nalang may magaling na pinuno ang mga bagong DIYOS sa Mesopotamia at naisipang gumawa ng mga batas... Buti narin at napasin ni Hammurabi (Pinuno ng mga babylons) na wala ni isang batas na naisusulat. Dehins kasi alam ng kanyang mga kababayan na bawal umihi sa pader ng kastilyo niya at wala naman kasing kaparusahan kung may jumingle man doon. At dahil sa naaburido na rin si Hammurabi dahil sa panghe (amoy ng ihi)... gumawa siya ng bersyon niya ng mga batas... at mga pangalawang naisulat na batas sa kasaysayan ng mundo.... Code of Hammurabi...
Batas...
Batas TrapiKo...
10 Commandments...
Konstitusyon...
Batas ni professor...
baTas... BaTas... BATAS!!!

Sa kasalukuyan ang Pilipinas ang isa sa pinakamaraming naisusulat na batas...(Hindi ko sure kung tama bang sabihin ko na isa sa pinaka... ang alam ko kasi PINAKA na ang bayan natin) Paglabas mo palang ng bahay, bubulagain ka na ng sangkaterbang paalala na bawal magtapon ng basura sa harap ng bahay namin, bawal umihi dito, Keep off the grass, gago bahay namin ito trespassing ka, bawal tumawid nakamamatay... bawal istambay... Haaayysss!!! Bawal mabuhay!!!

Nililimitahan ng batas ang karapatan ng tao para sa katahimikan at kaayusan ng isang lugar. Maganda ang hangarin ng mga babala pero kahit anong dami nito kung magiging dekorasyon lamang ito at gawing katatawanan, para saan at nilikha pa ito. Ano ba talaga ang dahilan kung bakit ang simpleng batas ay hindi masunod sunod? Talaga bang pasaway si Juan Dela Cruz. Mayroon ba talagang Macho Mentality ang mga Pilipino na kapag sumuway sila ay astigin na ang pakiramdam nila. Baka naman ang pag - eexecute ng mga awtoridad ang malaking problema ng bayan natin.

Masarap tumira sa lugar na kakaunti ang mga batas pero disiplinado ang tumitira kaysa sa lugar na maraming paalala. Maraming batas pero walang disiplina!!!
Siguro kapag namatay ako... kung magkataon na mapunta ako sa IMYERNO!! Sanay na ako... dahil sa bayang sinilangan ko ay para naring Hell!! Masyadong maraming batas... Batas... batas... baattaasss.!!!


Monday, February 9, 2009

Ikalimang Yugto - Ang Alamat ng Mahiwagang Mikropono 1 and 2

VaLEnTiNeS EsPEySiyAL

Bago ang lahat, sa mga marunong magbasa na pinilit o nakadroga o kaya sa simpleng trip mode magbasa. Heto po ang link papunta sa mga nagdaang mga post; na may kaunting related (as in konti lang) sa post na babasahin mo ngayon. Reprimand kasing basahin ang ikatlo at ikaapat na yugto para lubos na maguluhan pa lalo sa ikukwento ko ngayon.

IKATLONG YUGTO LINK
(I-copy paste nalang sa address bar)
  • 1st part - "Walong Buwan" link - http://lheztat08.blogspot.com/2008/09/kasaysayan-ikatlong-yugto-walong-buwan.html

  • 2nd part - "Kami na Yahoo!!" link - http://lheztat08.blogspot.com/2008/09/kasaysayan-ikatlong-yugto-kame-na-yahoo.html

  • 3rd part - "Papel at Letra" link - http://lheztat08.blogspot.com/2008/09/punas-puwet.html

  • 4th part - "Climax" link - http://lheztat08.blogspot.com/2008/10/kasaysayan-ikatlong-yugto-climax.html

  • 5th part - "Ang lahat ay magiging imahinasyon na lamang" link - http://lheztat08.blogspot.com/2008/10/kasaysayan-ang-lahat-ay-magiging.html

  • 6th part - "Ang lahat ay magiging imahinasyon na lamang 2" link - http://lheztat08.blogspot.com/2008/10/kasaysayan-ikatlong-yugto-ang-lahat-ay_13.html

  • 7th part - "Ang bangungot ay naging imahinasyon" link - http://lheztat08.blogspot.com/2008/10/kasaysayan-ikatlong-yugto-naging.html

Ikaapat na Yugto

"Rock n Roll"

-Pepe Smith


Hanep sa sipa ang nainom ko ngayon. Bumakat nga sa mukha ko ang horseshoe ng kabayo. Akala ko pa naman dadating si Pepe Smith ng Juan Dela Cruz Band. Kakalabitin ang string ng Electric guitar. Tuturumpit ako sa pagkakaupo at nang maalimpungatan may sexy na babae sa harap at sabay rock n roll ni Smith. Sa patalastas lang siguro nangyayari ito.



Sa kasamaang palad iba ang tumalsik sa mukha ko. Isang plastic cup na pagkatigastigas. Hindi ko namalayan na tinatawag pala ako ng kapwa ko lasenggero na nasa pool. Yung ungas hindi makaalis ng pool kaya ibinato nalang sa akin ang hawak hawak na baso. Puno ng kaliskis na siguro ang balat niya. Buti nalang mapagpasensya ako nung araw na iyon. Naisip ko din kasi na kailangan na nitong magtransform bilang syokoy dahil alas dose na ng madaling araw at kapag iaahon sa tubig baka matuyo ang balat at maging daing.



Hanep sa utos si gago, pakitagayan daw siya. Ok... Pagbigyan, may paki naman. Di naman siya nag-uutos, nakikiusap lang. Tsaka obligasyon ko din silang pagsilbihan at abutan ng tagay. Dehins naman ako tanggero, waiter lang!!!


Konsensya: Pagpasensyahan mo nalang... Extinct na ang mga syokoy sa karagatan ng Pilipinas. Timpi lang madaling magtampo ang syokoy, loner na kasi siya.


Alipin: Ano?


Konsensya: Marami kasi sa lahi niya ang nasabugan ng dinamita dahil sa walang habas na Dynamite fishing. Ehem!!! At ang ilan ay inaalipin sa perya para pagkakitaan ng tao.


(Lumabas ang konsensya ko dahil hawak hawak ang sabong mabango ni syokoy. Wag mong isipin na gayagaya puto maya ako sa patalastas sa T.V. Lumabas ang konsensya sa kadahilanang muntik ko ng ibato "straight to the face" ang sabong ipinapakiusap niyang iabot ko sa kanya.)


Sa wakas umahon din si gago!!! Malaya na ako sa pang aalipin ni prinsipe syokoy.


Sabi ng syokoy lalabas lang daw siya sandali sa resort. Pupuntahan niya ang kapatid na nasa labas. Nasa labas nalang at gusto pang magpasundo.

Bilang dating alipin ng prinsipe, nag alala ako sa kanya. Baka kasi matuyo ang kaliskis nito. Kaya pinabaunan ko siya ng isang jug ng tubig na may asin.

Sabi ni syokoy, "Huh? Para saan naman ito"

Ngumisi lang ang dakilang alipin.

Makalipas ang ilang minuto, naaninag ko ang syokoy na paparating. Sayang at lalatagan ko sana ng "red carpet" pero gahol sa oras. Nagtaka ako bakit wala siyang kasama...

"Where's your brother? akala ko susunduin mo"

"Anong BraDeRR? Sagot niya...

Nagkamali yata ako ng tanong... "Where's the prince your majesty?"

Sa likod naming dalawa... may mahinang may kalambingang boses.

"Kuya?"

"What the...? Babae ang kapatid niya. Oh my gulay ang ganda!!!"

To be continued...

Ikalimang Yugto: Alamat ng Mahiwagang Mikropono 2

Ipinakilala ng prinsipe ng dagat dagatan ang kapatid na galing langit. Kahit anong anggulo ko tingnan, hindi ko parin makita ang pagkakahawig ng dalawang ito. Matangos ang ilong na may pagkakapareho kay Mama Mary ang dalaga. Ang syokoy naman kailong ang sikat na sikat na artistang si Jacky Chan. Sa kulay din ng balat, Malayung malayo!!! Parang araw araw nakabilad ng limang oras ang syokoy. Ang prinsesang kapatid, hindi minsan lumabas ng katanghaliang tapat.

Marami tuloy ang katanungang bumagabag sa aking maliit ng utak tungkol sa pagkatao ng syokoy. Ampon lang kaya siya... Baka naman napulot lang siya ng magulang ng prinsesa sa dike ng ilog pasig. Iniwan kaya ang syokoy ng magulang para sa ikaliligtas niya sa kamay ng mga sirkero. At dadating ang panahon na ipaghihiganti ng prinsipe ang lahi niya. Magiging serial killer na pumapatay ng taga-perya.. (omg!!!) Pwede rin namang siya ang missing link sa ebolusyon ng unggoy sa tao. At kapag ito ay napatunayan ko, siguradong maiimprenta ang pangalan ko sa science textbook na mali mali. Patay tayo dyan, nakalinya na ako sa mga litrato ng Filipino scientist na di kilala halos ng mga kabataang Pinoy. Pero hassle din siguro yun... Baka dumugin ako ng mga galit na galit na Pilipinong ayaw matanggap na galing sila sa unggoy... at worst sa syokoy.

Bumalik ulit ako sa tamang pag iisip ng ngumiti ang dalaga.

"Hoy mga pare bawal talo talo!!! KAPATID KO YAN!!!" wika ng syokoy na may tunog ng kahambugan...

Nakita ko sa expresyon ng mukha ng mga kasama ko na gustong humirit sa shokoy ng "OooowwwSSS!!!" Pero sa kabutihang palad wala ni isang naglakas loob. Pagbigyan na endangered eh...

Tuesday, February 3, 2009

Kinagat ng lintik

Parte na ng ating makulay na kultura ang tungkol sa mga aswang. Sila ang mga ka-weirdung nilalang na half breed kung tawagin. Kalahating tao at hayop kung minsan. may madudumi, mahahaba at nagtutulisang kuko at ngipin. Kumakain ng hilaw na laman loob ng hayop na normal mong makikita sa stand ng paborito mong ihawan sa kanto. Bukod sa mga bituka, dugo, atay, apdo ng mga hayop, trip din nilang gawing happy meal ang mga friends nila. (Tayo po iyon)

Astig ang mga kaibigan nating maneater!! Bakit ko nasabi?

Bukod kasi sa tulog sila sa umaga tulad ng mga gimikerang burgis (sama mo narin ang mga masang jologs) na basag sa ecstasy. Dilat na dilat ang mga aswang dahil ito ang oras ng kanilang pananghalian. Bubong ng mga kabahayan ang lagi nilang tambayan. Kutkot dito kutkot doon. Kapag nabutas na ng pobreng aswang ang kinakalawang na yero ng kaawaawang biktima. Ipapasok niya ang dila nito sa maliit na butas. Didiretso sa tiyan ang 3-6 metro nitong dila para straw-win ang dugo ng kanyang prey. Yum Yum!!!

INTERVIEW WITH THE ASWANG

Nang makausap ko ang tropa kong kumakain ng tao. Ang pinakamasarap na tsinogbu raw niya ay mga sanggol. Malambot at oh so yummy daw ang laman nito. Lasang gatas ang dugo... kaya payo niya sa akin kung sakaling gusto niyang pumanig ako sa side ng kadiliman. Maging tulad nilang mga aswang. Tsumibog daw ako ng sanggol, "a day kasi nito makes a doctor away" Rapmasa na!!! Rich in calcium pa at low in fat. Good for the heart pa nga daw at pampataas ng IQ. (Parang nagpapatalastas lang ako ng gatas)
Naitanong ko rin sa kanya kung kumakain siya ng mga senior citizens, na agad niya namang sinagot ng paarte effect na "EEeeWWW!!!" Hindi nya daw kinakain ang mga matatanda dahil bukod sa lasang hukay kailangan pa daw itong pakuluan ng anim na oras para lumambot.
Akala ko savage creature lang sila. Aba lai ako dahil tulad ko, demanding at uber arte din pal. Biro lang kaibigan baka gawin mo akong happy meal mamyang gabi... Peace!!!

Favorites at "must not be eaten because its so eeewww!!!" Ang ilan sa mga trivia na nalaman ko sa kanila. Maliban dito, nabanggit nya din na may "prohibited food" ang mga aswang. Nasa konstitusyon pala nila ito at matinding kaparusahan kung sino man ang lumabag. Ang sino mang aswang na napatunayan na ngumasab ng kapwa niya aswang ay itutuhog sa bamboo stake hanggang mamatay at lalagyan ng papel sa noo. Ang nakasulat sa papel ay "Wag tularan pumapatay ng tao." KEWL!!!

Kinulit ko pa ang kaibigan kong man eater sa kakatanong tungkol sa kultura nila. At harinaway di pa siya nayayamot sa akin. Salamat!!! Wala pa namang lumalabas na nagtutulisang mga ngipin. (Lunok laway!!!)

Ang huling katanungan ko ay kung bakit dehins nilang tinatarget ang mga abusadong mayayaman. Kasi naman, wala pa akong nababalitaang; Coquanco natagpuang walang puso, o kaya naman... Tan warat warat sa kalye trese...

Sana naman yung mga kapitalista nalang ang biktimahin ng mga kapatid nating aswang. Masarap naman ang kinakain nila. Mas triple pa ang sarap at sustansya na makukuha sa mga mayayaman kesa sa sanggol ng mga mahihirap na umiinom lang ng UM.

Bakit mga pobreng probinsyano lang ang laging binibiktima imbes na mga mayayamang hacienderong demonyo?

Natawa nalang ang aswang kong kaibigan. Nasa batas daw nila na "prohibited food" ang mga mayayaman...

Langhiya naman pati ba mga aswang na susuhulan din. Binabayaran ng mga walang hiya para ubusin ang mahihirap. At kapag naisakatuparan na ang kanilang maitim na plano, isusunod na nila ang lahi ni petrang tikbalang, Dudung kapre, Tinyong mambabarang... Para nga naman sila lang ang matira!!! Wala nang mahirap sa Pilipinas!!! Mayaman na uli si Juan Yabang at taas noong kabilang na sila sa 1st world country.

Bumaba ang tingin ko sa lahi ng kaibigan ko. Pinakita niya na malaki ang gap ng mga mayayaman sa mahihirap. May nagdidikta kung sino lang ang pwedeng iluto at gawing menudo, adobo, ginataan, mechado, afritado, arroz caldo (kung di sapat ang budget!!??)

Binuhos ko sa kanya ang poot at pagtatampo kahit man aswang pa siya at ilang sandali ma'y kayang kaya niya akong ulamin. Sumigaw ng may pagtataka!!! Inilabas ang inis sa narinig na kagaguhan...!!!

Bakit kami lang?

Bakit kami na wala na ngang makain at inaapi?

Bakit?

Tumayo ng tuwid ang kausap ko na nakaposisyong mag foo-foodtrip!!! (nakadalawang sunod na lunok laway ako)

"Well yah stop it" (tunog ghetto!!)
"Mellodramatic ka masyado!!!" (Wow sosyal mellodra... watever!!!)
"Ungas ka talaga!!! (wala na squatter na)
"Wala naman akong nabanggit na nasusuhulan kami. Masyado kayong mapanghusga."
"Nalimutan mo ba na wala ngang talu-talo. Remember!! Bawal ang kalahi!!!"
"Hindi nga sila direktang kumakain ng tao na sinasabi ng folk legend niyo!!!"
"Pero tulad naming mga aswang!!! Ang banal at dakilang obligasyon nila sa mundo ay harasin at maging predator ninyo!!!" Kainin kita eh!! Bobo mo!!!

:P : Ayy sori... My bad!!!





Inflagrante de licto